Neuralink یک شرکت فناوری عصبی است که توسط ایلان ماسک در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد و در حال توسعه یک رابط مغز–کامپیوتر قابل ایمپلنت است که قادر است افکار را به عمل تبدیل کند. هدف این شرکت این است که به افرادی که از آسیبهای نخاعی رنج میبرند، این امکان را بدهد که حرکت خود را باز یابند و به افراد نابینا امکان بازگشت بینایی بدهد.
Neuralink چیست؟
Neuralink شرکتی است که به توسعه رابط مغز–کامپیوتر موسوم به «Link» پرداخته است، که یک ایمپلنت کوچک مغزی است که به طور جراحی در زیر جمجمه قرار میگیرد و فعالیت مغزی را رمزگشایی و تحریک میکند.
در ژانویه ۲۰۲۴، Neuralink اولین دستگاه خود را در مغز یک بیمار ایمپلنت کرد. این بیمار که از ناحیه شانه به پایین فلج است، از دستگاه Neuralink برای بازی شطرنج استفاده کرده و اکنون از آن برای یادگیری زبانهای فرانسه و ژاپنی بهره میبرد.
Neuralink بر اساس فناوری مشابه الکتروفیزیولوژی عمل میکند. سیگنالهای شیمیایی الکتریکی در سیستم عصبی ما هنگامی که نورونها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند، ایجاد میشوند. این فعالیت مغزی از طریق الکترودها که به طور مستقیم از مغز دادهها را جمعآوری میکنند، ثبت میشود. سیگنالها نه تنها زمانی که عملی انجام میدهیم، بلکه زمانی که به انجام آن فکر میکنیم، قابل ثبت هستند.
چگونه Neuralink کار میکند؟
Neuralink قادر به ثبت فعالیت مغزی است و این سیگنالها را به اعمال فیزیکی مانند حرکت یک نشانگر یا کنترل دستگاههای دیجیتال ترجمه میکند. این فناوری از الگوریتمهای یادگیری ماشین و هوش مصنوعی برای تفسیر سیگنالهای مغزی استفاده میکند. به عبارت دیگر، حتی فکر کردن به یک عمل میتواند سیگنالی را تولید کند که در دستگاههای دیجیتال عمل کنند.
ایمپلنت Neuralink چگونه عمل میکند؟
ایمپلنت Neuralink که به نام Link شناخته میشود، اندازهای مشابه یک سکه دارد و تحت جمجمه قرار میگیرد. این دستگاه از رشتههای عصبی کوچک که به بخشهای مختلف مغز متصل میشوند، دادهها را جمعآوری میکند. این رشتهها قادر به ضبط و انتشار جریانهای الکتریکی هستند که به قدری ظریف هستند که نمیتوان آنها را بهطور دستی وارد کرد، به همین دلیل Neuralink یک ربات جراحی طراحی کرده است که این فرآیند را بهطور خودکار انجام میدهد.
شرکت همچنین در حال توسعه یک اپلیکیشن است که به فرد این امکان را میدهد که فقط با استفاده از افکار خود، کیبورد و موس را کنترل کند.
کاربردهای Neuralink
طبق سایت رسمی Neuralink، هدف اولیه این شرکت کمک به افرادی است که از فلج شدهاند تا بتوانند تواناییهای ارتباطی خود را باز یابند. در آینده، این شرکت قصد دارد تا به بازیابی عملکردهای حرکتی، حسی و بصری بپردازد و درمان اختلالات عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون را دنبال کند.
- بازیابی تحرک: رابطهای مغز–کامپیوتر میتوانند برای کنترل پروتزها یا اسکلتهای بیرونی استفاده شوند. این کاربرد به افراد فلج یا کسانی که اعضای بدن خود را از دست دادهاند، این امکان را میدهد که سطحی از تحرک و استقلال را باز یابند.
- ارتقای ارتباط برای افراد غیرکلامی: یکی از اصلیترین تمرکزهای Neuralink کمک به افرادی است که قادر به صحبت کردن یا نوشتن نیستند، تا بتوانند از طریق فکر کردن با دیگران ارتباط برقرار کنند و پیام ارسال کنند.
- درمان اختلالات عصبی: این تکنولوژی میتواند به تشخیص و درمان اختلالات عصبی کمک کند. به عنوان مثال، از آن میتوان برای نظارت بر فعالیت مغزی و شناسایی تغییراتی که میتوانند نشانهای از بیماریهایی مانند صرع، اختلالات دو قطبی یا پارکینسون باشند، استفاده کرد.
- تقویت تواناییهای شناختی: این فناوری میتواند به افراد کمک کند تا تمرکز، حافظه و توجه خود را بهبود بخشند، از طریق تمرین مغز با استفاده از فیدبک زیستی در زمان واقعی و سایر تکنیکها.
آیا Neuralink تاییدیه FDA را دارد؟
بله. Neuralink در تاریخ ۲۵ مه ۲۰۲۳ اعلام کرد که مجوز از اداره غذا و دارو ایالات متحده (FDA) برای یک مطالعه بالینی در انسان را دریافت کرده است. این شرکت در سپتامبر ۲۰۲۳ شروع به استخدام داوطلبان برای این آزمایشها کرد.
آیا Neuralink در حال استفاده در انسانها است؟
در ژانویه ۲۰۲۴، یک بیمار انسانی به نام نولند آرباو اولین ایمپلنت Neuralink را دریافت کرد. طبق گزارشها، این بیمار توانسته است در هفتههای پس از جراحی از ایمپلنت خود برای کنترل لپتاپ استفاده کند، حتی زمانی که در حالت درازکش قرار داشته است.
خطرات احتمالی Neuralink چیست؟
پتانسیل خطرات استفاده از Neuralink شامل موارد زیر است:
- آسیب مغزی یا عفونت
- عوارض فیزیکی مانند خونریزی، سردرد، حالت تهوع یا تشنج
- عوارض روانی مانند تغییرات در حالت روحی
- واکنش آلرژیک به مواد کاشتهشده
- حرکت رشتهها و سیمهای کاشتهشده به سایر قسمتهای مغز
- خطرات امنیتی، هک و حریم خصوصی
- اثرات طولانیمدت ناشناخته
نتیجهگیری
Neuralink نه تنها در راستای درمان بیماریهای عصبی و اختلالات حرکتی قرار دارد بلکه پتانسیل قابل توجهی در راستای ارتقای تواناییهای شناختی و ارتباطی انسان دارد. در حالی که این فناوری هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد، پیشرفتهایی که در حال حاضر در این حوزه انجام میشود، میتواند به طور قابل توجهی زندگی افرادی که از آسیبهای عصبی رنج میبرند، تغییر دهد و به انسانها کمک کند که ارتباطات و تواناییهای خود را به شکلی جدید و متفاوت تجربه کنند.