امنیت صفر اعتماد یک مدل نوین در دنیای امنیت سایبری است که بر این اصل استوار است که نباید هیچ کاربر یا دستگاهی به‌طور پیش‌فرض مورد اعتماد قرار گیرد، حتی اگر درون شبکه سازمان باشد. این رویکرد با احراز هویت و کنترل دسترسی سخت‌گیرانه، امنیت را در سراسر شبکه و زیرساخت‌های ابری و داخلی تقویت می‌کند. مدل Zero Trust یا امنیت صفر اعتماد به‌جای حفاظت از محیط سنتی شبکه، تمرکز را روی حفاظت از کاربران، برنامه‌ها و داده‌ها بدون توجه به محل استقرار آن‌ها قرار می‌دهد.
چرا امنیت صفر اعتماد ضروری است؟
با گسترش استفاده از رایانش ابری، دورکاری و پراکندگی داده‌ها، مرزهای سنتی شبکه از بین رفته‌اند. در این شرایط، مدل‌های سنتی که تنها از محیط داخلی محافظت می‌کردند، ناکارآمد شده‌اند. نفوذگران می‌توانند با دسترسی به یک نقطه از شبکه، آزادانه در سیستم حرکت کنند و اطلاعات حیاتی را سرقت کنند. اما در مدل امنیت صفر اعتماد، هر درخواست دسترسی باید احراز هویت شود و مورد بررسی قرار گیرد؛ حتی اگر از درون شبکه باشد.
سه اصل کلیدی در مدل Zero Trust
- فرض بر وجود تهدید در همه‌جا: تمامی درخواست‌ها و ترافیک شبکه به عنوان تهدید در نظر گرفته می‌شوند تا زمانی که اثبات خلاف آن انجام شود.
- دسترسی با حداقل مجوز (Least Privilege): کاربران فقط به منابعی که واقعاً نیاز دارند و در بازه زمانی مشخصی، دسترسی خواهند داشت.
- نظارت و بررسی مستمر: تمام فعالیت‌ها و دسترسی‌ها به‌طور پیوسته مانیتور و تحلیل می‌شوند تا در صورت بروز رفتار مشکوک، سریعاً شناسایی و واکنش داده شود.
مدل امنیت صفر اعتماد چگونه کار می‌کند؟
در این مدل، اعتماد پیش‌فرض وجود ندارد. کاربر، دستگاه یا اپلیکیشن باید احراز هویت شود و براساس سیاست‌های دقیق، فقط به منابع خاصی دسترسی پیدا کند. این سیاست‌ها پویا بوده و براساس عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، نوع دستگاه، نوع داده، زمان دسترسی و … ارزیابی می‌شوند. به‌علاوه، تمام ترافیک شبکه ثبت و تحلیل می‌شود تا حملات احتمالی مانند حرکت جانبی (Lateral Movement) به حداقل برسد.
مزایای امنیت صفر اعتماد
- افزایش دید و شفافیت: شناسایی دقیق کاربران، منابع و نحوه دسترسی آن‌ها
- کاهش سطح حمله: با تقسیم‌بندی شبکه و محدودسازی دسترسی‌ها، مسیرهای نفوذ کاهش می‌یابد
- پاسخ سریع‌تر به حملات: امکان شناسایی و محدودسازی فوری نفوذگران
- پشتیبانی از معماری ابری و دورکاری: انعطاف‌پذیر برای محیط‌های ترکیبی و راه‌دور
- سازگاری با مدل امنیتی مبتنی بر داده و هویت: مطابقت با مقرراتی مانند GDPR و HIPAA
چالش‌های پیاده‌سازی مدل Zero Trust
- نیاز به تغییرات در زیرساخت‌ها
- آموزش کاربران و مدیران
- هماهنگی بین تیم‌های امنیتی و فنی
- نظارت مداوم بر سیاست‌ها و به‌روزرسانی آن‌ها
نتیجه‌گیری
مدل امنیت صفر اعتماد یک تغییر بنیادی در نگاه ما به امنیت سایبری است. در دنیایی که داده‌ها در حال حرکت مداوم هستند و تهدیدات هر روز پیچیده‌تر می‌شوند، دیگر نمی‌توان به هیچ کاربری یا سیستمی به‌طور پیش‌فرض اعتماد کرد. با پیاده‌سازی Zero Trust، سازمان‌ها می‌توانند امنیت واقعی، تطبیق‌پذیر و آینده‌نگر را برای زیرساخت‌ها و اطلاعات حساس خود فراهم کنند.
اگر شما به دنبال خرید هاست مطمئن و هاست ارزان هستید که از امنیت ابری پشتیبانی کند، راهکارهایی با مدل امنیت صفر اعتماد، انتخابی هوشمندانه و آینده‌نگرانه برای کسب‌وکار شما خواهند بود. ☁️🔐🛡️
منبع : cloud.google
