امنیت ابری (Cloud Security) مجموعه‌ای از استراتژی‌ها و اقدامات است که به منظور حفاظت از داده‌ها و اپلیکیشن‌هایی که در فضای ابری میزبانی می‌شوند طراحی شده است. امنیت ابری یک حوزه گسترده و مشابه امنیت سایبری است و هیچ‌گاه نمی‌توان به طور کامل از هر نوع حمله‌ای جلوگیری کرد. با این وجود، داشتن یک استراتژی امنیت ابری مناسب، خطر حملات سایبری را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.
فضای ابری معمولاً امنیت بیشتری نسبت به محیط‌های داخلی (on-premises) دارد، چرا که ارائه‌دهندگان خدمات ابری، به دلیل داشتن منابع بیشتر، می‌توانند به‌سرعت زیرساخت‌های خود را به‌روز کرده و آسیب‌پذیری‌ها را رفع کنند. این در حالی است که بسیاری از کسب‌وکارها به تنهایی منابع کافی برای این کار ندارند.
نکته: امنیت ابری با امنیت به‌عنوان سرویس (Security-as-a-Service – SECaaS یا SaaS) تفاوت دارد. SECaaS به محصولات امنیتی اشاره دارد که در فضای ابری میزبانی می‌شوند.
اصلی‌ترین خطرات امنیت ابری
خطرات اصلی امنیت ابری در دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شوند:
- افشا یا نشت اطلاعات
- دسترسی غیرمجاز کاربران خارج از سازمان به داده‌های داخلی
- دسترسی بیش از حد کاربران مجاز داخلی به داده‌ها
- حملات مخرب مانند حملات DDoS یا بدافزارها که منجر به نابودی زیرساخت ابری می‌شوند
هدف از استراتژی امنیت ابری، کاهش خطر این تهدیدات از طریق حفاظت از داده‌ها، مدیریت احراز هویت کاربران و حفظ پایداری عملیاتی در زمان وقوع حملات است.
فناوری‌های کلیدی امنیت ابری
یک استراتژی امنیت ابری باید شامل فناوری‌های زیر باشد:
رمزگذاری داده‌ها: رمزگذاری راهی است که داده‌ها را به‌گونه‌ای تغییر می‌دهد که فقط افراد مجاز بتوانند آن‌ها را بخوانند. رمزگذاری از افشای اطلاعات در صورت نفوذ به زیرساخت ابری جلوگیری می‌کند. داده‌ها باید هم در حالت ذخیره‌شده (at rest) و هم در حالت انتقال (in transit) رمزگذاری شوند.
- رمزگذاری داده‌ها در حالت انتقال شامل ارتباط بین کاربر و ابر یا ارتباط بین دو ابر در محیط‌های چند ابری (multi-cloud) و هیبریدی است. استفاده از VPN یا پروتکل SSL/TLS برای این منظور توصیه می‌شود.
مدیریت هویت و دسترسی (IAM): سیستم‌های IAM هویت کاربران را تأیید کرده و دسترسی آن‌ها را کنترل می‌کنند. IAM خطر دسترسی غیرمجاز به داده‌ها و دسترسی بیش از حد کاربران داخلی را کاهش می‌دهد.
خدمات مرتبط با IAM:
- ارائه‌دهندگان هویت (IdP)
- ورود یکپارچه (Single Sign-On – SSO)
- احراز هویت چندعاملی (Multi-Factor Authentication – MFA)
- کنترل دسترسی (Access Control)
فایروال ابری: فایروال ابری لایه‌ای محافظتی است که از زیرساخت ابری در برابر ترافیک مخرب وب محافظت می‌کند. این فایروال‌ها برخلاف فایروال‌های سنتی که در محل سازمان اجرا می‌شوند، در فضای ابری مستقر هستند و حملاتی مانند DDoS و فعالیت ربات‌های مخرب را مسدود می‌کنند.
سایر اقدامات مهم در امنیت ابری
پیاده‌سازی فناوری‌های بالا کافی نیست و لازم است کسب‌وکارها اقدامات زیر را نیز رعایت کنند:
- تنظیمات صحیح سرورهای ابری: تنظیمات اشتباه می‌تواند منجر به افشای داده‌ها شود. بنابراین لازم است تنظیمات امنیتی توسط کارشناسان متخصص انجام شود.
- سیاست‌های امنیتی یکپارچه: امنیت باید به‌صورت یکپارچه در تمامی زیرساخت‌ها (ابری و داخلی) رعایت شود. هرگونه ضعف در یکی از این حوزه‌ها می‌تواند منجر به حمله شود.
- تهیه نسخه پشتیبان: داشتن پلن پشتیبان برای محافظت در برابر از دست رفتن یا تغییر داده‌ها ضروری است. نسخه‌های پشتیبان می‌توانند در فضای ابری یا محیط داخلی ذخیره شوند.
- آموزش کاربران و کارکنان: آموزش امنیت به کاربران می‌تواند از بسیاری از حملات ناشی از خطاهای انسانی جلوگیری کند. اقداماتی مانند مقابله با حملات فیشینگ و رعایت بهداشت رمز عبور باید در این آموزش‌ها پوشش داده شوند.
نقش Cloudflare در امنیت ابری
Cloudflare به‌عنوان یک لایه محافظتی و کنترل واحد عمل می‌کند که به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد سیاست‌های امنیتی منسجمی را در محیط‌های چند ابری و هیبریدی اعمال کنند. شبکه جهانی Cloudflare با حضور در بیش از 335 شهر و 125 کشور، از زیرساخت‌های ابری در برابر حملات DDoS و بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌ها محافظت می‌کند و خطر قفل شدن به یک ارائه‌دهنده خاص (vendor lock-in) را نیز کاهش می‌دهد.
منبع: cloudflare
