با رشد زیرساخت‌های مبتنی بر ابر، امنیت شبکه ابری به یکی از ارکان اساسی محافظت از داده‌ها، برنامه‌ها و سیستم‌ها تبدیل شده است. امنیت شبکه ابری به مجموعه‌ای از فناوری‌ها، سیاست‌ها، کنترل‌ها و فرایندها گفته می‌شود که به‌منظور محافظت از شبکه‌های ابری عمومی، خصوصی و هیبریدی استفاده می‌شوند. در ادامه با مفاهیم پایه، مزایا، چالش‌ها و بهترین شیوه‌های امنیت شبکه ابری آشنا می‌شویم و بررسی می‌کنیم چطور سرویس‌دهنده‌هایی مانند گوگل کلود و برندهایی نظیر می‌توانند امنیت شبکه‌های ابری را افزایش دهند.
امنیت شبکه ابری چیست؟
امنیت شبکه ابری یکی از لایه‌های بنیادین امنیت ابری است که تمرکز اصلی آن بر محافظت از شبکه در برابر دسترسی غیرمجاز، دستکاری داده، سوءاستفاده یا افشا شدن اطلاعات حساس است. این نوع امنیت به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از مانیتورینگ امنیتی، پیشگیری از تهدیدات و کنترل‌های پیشرفته، ریسک‌های ناشی از از بین رفتن مرزهای سنتی شبکه را مدیریت کنند.
چرا امنیت شبکه ابری اهمیت دارد؟
با مهاجرت به فضای ابری، چه به صورت کامل و چه در قالب ابر هیبریدی، دیگر نمی‌توان به مدل امنیتی سنتی مبتنی بر فایروال‌های فیزیکی و محیط‌های بسته متکی بود. شبکه‌های ابری نیاز به راه‌حل‌هایی دارند که بتوانند به‌صورت پویاتر، مقیاس‌پذیرتر و قابل مدیریت‌تر پیاده‌سازی شوند. امنیت شبکه ابری کمک می‌کند:
- ریسک‌ها به حداقل برسد
- الزامات انطباق با قوانین (compliance) برآورده شود
- عملیات به صورت ایمن و کارآمد انجام شود
مزایای امنیت شبکه ابری
- دید بهتر بر امنیت: با استفاده از داشبورد مرکزی، می‌توان نظارت جامعی بر فعالیت‌ها و تهدیدات شبکه داشت.
- سیاست‌گذاری منعطف: امکان تعریف و اعمال سیاست‌های دقیق و ریزبینانه برای محیط‌های چند ابری و هیبریدی
- پیشگیری از تهدیدات پیشرفته: مانند حملات DDoS، نفوذها و حملات اپلیکیشنی با ابزارهای به‌روز و هوش مصنوعی
- مانیتورینگ و پیکربندی خودکار: جلوگیری از خطاهای انسانی و حفظ امنیت در مقیاس بالا
- رمزنگاری پیش‌فرض: برای حفاظت از داده‌های در حال انتقال و در حالت سکون
- مدیریت متمرکز: ساده‌سازی نظارت و کنترل هویت‌ها و دسترسی‌ها از طریق یک مکان واحد
چالش‌های امنیت شبکه ابری
امنیت شبکه در فضای ابری با چالش‌هایی مواجه است:
- پویایی محیط ابری: استفاده از تکنولوژی‌هایی مانند کانتینر، سرورلس و Auto-scaling باعث تغییرات مداوم می‌شود.
- محیط‌های هیبریدی: ترکیب شبکه‌های on-prem و cloud مدیریت امنیت را پیچیده‌تر می‌کند.
- مدل مسئولیت مشترک: کاربران مسئول امنیت برنامه‌ها، داده‌ها و کنترل‌های شبکه خود هستند، در حالی که ارائه‌دهنده زیرساخت را تأمین می‌کند.
بهترین شیوه‌های امنیت شبکه ابری
- استفاده از مدل Zero Trust: هیچ کاربر یا دستگاهی به‌صورت پیش‌فرض مورد اعتماد نیست و باید احراز هویت شود.
- ایمن‌سازی سرویس‌های متصل به اینترنت: استفاده از فایروال اپلیکیشن‌های وب (WAF)، شناسایی تهدیدات، کنترل‌های مبتنی بر هویت و لاگ‌برداری هوشمند
- ایجاد اتصال امن بین محیط‌ها: استفاده از شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) و دسترسی بدون IP خارجی برای کاهش خطرات
- میکرو‌سگمنت کردن دسترسی‌ها: جداسازی ارتباطات داخلی بین اپلیکیشن‌ها برای کاهش حرکت جانبی مهاجم در صورت نفوذ
- درک مسئولیت‌ها: آگاهی دقیق از نقش خود و ارائه‌دهنده در مدل مسئولیت مشترک جهت جلوگیری از ضعف‌های امنیتی
سرویس‌ها و محصولات مرتبط
گوگل کلود و دیگر ارائه‌دهندگان ابری، ابزارهایی برای پیاده‌سازی امنیت در لایه‌های مختلف شبکه ارائه می‌دهند. به‌عنوان مثال:
- Cloud Armor: محافظت در برابر حملات DDoS
- VPC Service Controls: تعیین سیاست‌های دسترسی سطح بالا به منابع ابری
- Identity-Aware Proxy: دسترسی کنترل‌شده به اپلیکیشن‌ها بر اساس هویت
منبع: cloud.google
