ذخیره‌سازی آبجکت، که به‌عنوان ذخیره‌سازی مبتنی بر آبجکت نیز شناخته می‌شود، یک معماری ذخیره‌سازی داده است که برای مدیریت حجم زیادی از داده‌های بدون ساختار طراحی شده است. در این روش، داده‌ها به‌عنوان واحدهای مستقل (آبجکت‌ها) ذخیره می‌شوند و هر آبجکت شامل داده‌ها، متاداده و یک شناسه منحصربه‌فرد است که امکان مکان‌یابی و دسترسی آسان به آن را فراهم می‌کند.
این آبجکت‌ها معمولاً در فضای ابری ذخیره می‌شوند، که دسترسی به آن‌ها را از هر نقطه‌ای امکان‌پذیر می‌کند. به دلیل مقیاس‌پذیری بالای ذخیره‌سازی آبجکت، این روش یکی از کم‌هزینه‌ترین راهکارها برای ذخیره حجم بالای داده در مقایسه با روش‌هایی مانند ذخیره‌سازی بلوکی است.
نحوه عملکرد ذخیره‌سازی آبجکت
در ذخیره‌سازی آبجکت، داده‌ها همراه با متاداده و شناسه منحصربه‌فرد در یک محیط داده‌ای مسطح به نام “استخر ذخیره‌سازی” (Storage Pool) ذخیره می‌شوند. هنگامی که درخواست دسترسی به داده‌ای ارائه می‌شود، سیستم ذخیره‌سازی آبجکت از شناسه منحصربه‌فرد و متاداده برای یافتن و بازیابی داده مورد نظر استفاده می‌کند.
مقایسه ذخیره‌سازی آبجکت با ذخیره‌سازی فایل و بلوکی
| ویژگی | ذخیره‌سازی آبجکت | ذخیره‌سازی فایل | ذخیره‌سازی بلوکی |
| ساختار ذخیره‌سازی | محیط مسطح (Flat) | سلسله‌مراتبی (Hierarchical) | بخش‌بندی‌شده (Block-based) |
| قابلیت مقیاس‌پذیری | بسیار بالا (تقریباً نامحدود) | محدود | محدود |
| متاداده | قابل تنظیم و سفارشی‌سازی | محدود | بسیار محدود |
| بازیابی داده | از طریق API | از طریق مسیر پوشه‌ها | از طریق شناسه بلوک |
| عملکرد بهینه برای | داده‌های بدون ساختار و آرشیوها | ذخیره‌سازی سازمانی با دسترسی چندگانه | پردازش‌های سریع و متمرکز |
مزایای ذخیره‌سازی آبجکت
- مقیاس‌پذیری بالا: معماری ذخیره‌سازی آبجکت به‌گونه‌ای طراحی شده که بدون محدودیت، می‌توان حجم بالای داده‌ها را مدیریت کرد.
- سادگی ساختاری: بدون نیاز به پوشه‌بندی و سازمان‌دهی سلسله‌مراتبی.
- قابلیت جستجوی پیشرفته: متاداده سفارشی امکان جستجوی سریع و کارآمد را فراهم می‌کند.
- مقاومت در برابر خرابی: داده‌ها به‌صورت خودکار در چندین موقعیت جغرافیایی کپی و ذخیره می‌شوند.
- بهینه‌سازی هزینه: هزینه‌های ذخیره‌سازی آبجکت نسبت به روش‌های دیگر پایین‌تر است و کاربران فقط برای ظرفیت مصرفی خود هزینه می‌پردازند.
منبع: cloud.google
